“Bütün o sevimli tanıdıklarımız, çok sığ düşünüyorlar; duyguları çok yüzeysel, burunlarından ötesini gördükleri yok, tek sözcükle aptal hepsi. Kafa yetenekleri biraz daha gelişmiş olanlar ise düpedüz isterikler. İç gözlem ve abes beyin etkinlikleriyle çürümüşler. Ağlayıp sızlarlar bunlar, nefret kusarlar, hezeyan halinde iftira yağdırırlar; insana yan yan yaklaşır, kaş altından bakar ve yaftayı yapıştırırlar: “Hım, bir psikopat!” Ya da, “Bir laf ebesi bu!” Alnına nasıl bir yafta yapıştıracaklarını bilemedikleri kişileri de, “Tuhaf bir adam bu, tuhaf!” diye nitelerler. Orman seviyorsam, tuhaflıktır bu. Et yemiyorsam, bu da tuhaflıktır... Doğaya, insana dolaysız, temiz, özgür bir yaklaşım kalmamış artık... Kalmamış, vesselam! ”
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.