Dünya karmaşık, insanları da vicdansız ve çirkin aynı zamanda. Sıkışık geliyor her sokak. Ne zaman kaçmak istesem tüm bunlardan, yanında bulurdum kendimi. Her şeyden kaçarken, arka odam sen oldun. Yollarımız ayrıldı sonra. Bir hikâyenin mutlu sonla bitecek cümlesiyken, iz bırakmaz bir silgiyle önce silindi ismimiz, sonra kör kalemle geçildi üstünden. Hâlbuki sigara üflesek seninle dünyanın iki ucundan, dumanlarımız bile bulurdu birbirimizi. Sadece ben siyahtım, sen beyaz. Sahi; birimiz yürürken sağ kolunu sallardı, birimiz solu. Keşke biraz benzer olsaydık.