Ruhu! Adı! Gözleri! Gözleri bana, dolaşık çalılıkların içinde açan yağmurdan ıslanmış garip güzel mavi yaban çiçekleri gibi geliyor. Ve ruhunun benimkinin yanı başında titrediğini hissettim; hafifçe adını geceye söyledim ve bir düş gibi gözlerinin arkasından geçen dünyanın güzelliğini görmek için ağladım.