Meftun
gönlüm çok yorgun be sevdam nerdesin sen aklımı kemiriyor hudut kuşları aşkın beni deryalara daldırdı gel de kurtar beni , bağrım yara içinde kaldı göğsümde bin bıçak hepsi hepsi sana hayran bu gurbet bu hasret yordu beni eskiden uyku bir araçtı bana şimdi seni görme sebebim bunun ne demek olduğunu inan bilemezsin . Sanki bir uçurum kenarında kalbim elimde bekliyor gibiyim sana karşı boynum hep bükük kaldı insan yaş aldıkça anlıyor sevda yükü taşınmıyor işte , göğe bağırdım insafsızca ve galiba o da küstü bana artık gülmüyor yüzüme tıpkı senin gibi. İçimde bir çocuk tedirgin sarı sıcak yazlar uzak bundan sonra bütün mevsimler kara kış bana gönlüme çiğ düştü artık dönüşü yok bunun ama ben yine burdayım bir başıma uzaklardan bir bağlama sesi duyulur ben yine seni anımsarım ya da bir kuş ötmeye başlar yine seni hatırlarım seni unutmak bin acıya bedel ve ben o bedeli her gün günü gününe ödemeye devam ediyorum...
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.