Eqîda Îmanê
Li bate muheqqeq bitin ev cewab
Diho gote min hatifê bê hîcab
Sa Ehmed senake bi qewlê sehîh
Li tewhîda Barî bi lefzê fesîh
Xwedê yêke bê hevrê û bê heval
Ne me’zulîye ne mirin ne zewal
Ne esl û ne fesl û ne da û ne bab
Heyîn wî heyîna wî nabit hîsab
Ji bo wî çunîn e, cîhat û mekan
Ne ma nend û misl û ne hemta nîşan
Li wîra nebûrîne weqt û zeman
Ne sal û ne mah û ne hîn û ne an
Ebed dê hebitin ezel her heye
Di dunya û ‘uqba Xwedayê me ye
Ewî afirandin em û cumle xelq
Nihin xeyrê wî qet çu xaliq bi heq
Resûlê di wî cumle heqqin temam
Xusûsen Mûhemmed ‘eleyhisselam
Ku ser defterê cumle ‘alem ew e
Nubuwwet xwe mektûb e xatem ew e
Xwedê afirandin ji bo wî felek
Ji bo xidmeta wî şihandin melek
Ku quran ji ‘erşan di gel wan hinar
Ji bo wî hebîbê xweyî bextiyar
Ji bal xwe bûraqek ji bo ra şihand
Lê zînek muresse’ ewî rûnihand
Bûraqê di gel refrefê dest bi dest
Bi emrê Xwedê ew birin pêşê dest
Di heft asîmanan ewî êwerand
Biqasî du qewsan vibal xwe gihand
Hilanî Xwedê perde rakir nîqab
Cemala Xwedê dît ewî bê hîcab
Du caran bi çehvan cemala wî dît
Li derrê melayên dibêjin nedît
Mebe bê sebeb munkerê “Qed rea”
Ji xelqê “Temarûn ‘ela ma yûra”
Eger tu bêjê li kû dî Xweda
Xwedê go linik “sidretul munteha”
Mûheqqeq bizan wî Xwedê dîtiye
We lêkin nizanit heqîqet çiye
Ji bo wî çunîn e nezîr û şebîh
Kesê wesfê kit dê çi bêjit bedîh
Sîfatê di seb’e ji bo Zul-Celal
Bizan heft in, ey ‘arifê pir kemal
Xweşî şîn û zanîn û vîn û kelam
Bihîstin digel dîtinê bûn temam
Qedîmin wekî zatî cumle sîfat
Ne ‘eynî di zatîne ne xeyrî zat
Xwedê nîn e cewher ne cizm û ‘ered
Ne kule ne be’d e, bizan bê xered
Eger bê guneh me mu’ezzeb bikit
Ji wîra heye me mueddeb dikit
Rewa ye bikit ew li xelqê meşaq
Bi qehra xwu teklîfa “ma la-yûtaq”
Erê key bi zulmê tekelluf dikit
Di mulkê xwe de ew teserruf dikit
Li me ferz e herçî ji bo wî bikêr
Ne ferz e li wî ya ji bom e bi xêr
îrade diket ew bixeyr û şeran
Rida nîn e emma bi fê’la şeran
Bizan bende muxtarê fê’la xwe ye
Ne xaliq ne mecbûrê fê’la xwe ye
Muwafiq nebit qewl û niyet ‘emel
Li ba me dibêtin di îman xelel
Mirovê bi îman di dojê muqîm
Bizane ku namînitin ey hekîm
Musulman bi qetl û zinayê çunar
Ne kafir dibe ne muxeled dinar
Ji me’siyyetan lazime tewbe zû
Guneh nîn e tewbe nebêtin li dû
Ne me’ezûr e cahil ku ‘aqil bitin
Ji xaliq bi cehla xwe xafil bitin
Mirovê nezan bêt û nadan û sist
Dibêtin bi teqlîdê îman dirust
Di weqtê ‘ezabê Xwedê kit nizûl
Li ser kafiran nîn e îman qebûl
Ji ‘ezl û gunahan Nebî bûn berî
Ji bo qismê jin nîn e pêxemberî
Welîyyan keramet dikin jê zihûr
Dikin xerqê-‘adet gelek jê sidûr
Xwedê dê bibînin musulman bi çav
Wekî sahî bêtin heyîva tevav
Jibîr dê bikin nî’meta cennetê
Wekî dest bidin dewleta ruyetê
Betal e tenasux, muhal e hulûl
Meke ittîhada du tiştan qebûl
Eger tiştikî purr mucezza bikî
Qebûl nakit êdî mucezza bikî
Heyûla çunîn e, ’edîm e, ’edîm
Dinê kafire, ê dibêjit qedîm
Meke lec di Luqman û iskenderî
Ji bo wan ne me’lûm e pêxemberî
Melaik şeyatîn û cinnan wucûd
Heye da nekê bûyînawan cuhûd
Wekî yêkin ev herdû bê şek temam
Dirizqiyyetêda helal û heram
Bibêjim te fedla sehabê resûl
Bican bike bawer bidil ke qebûl
Ebû bekrê Siddîqê yarê şefîq
Ew e saniyesneyn di xarê refîq
Ji ewwel di fedlê ser-amed ew e
Kerîm e û sahib keramet ew e
Li pêy wî bi heq ‘Umerê dîn-penah
Bi fethê diwî şa ne xwendkar û şah
Xîlafet kemer bû mecala wî best
Ji hukmê wî puşta muxalif şikest
Li pêy wîye ‘Usman bi heqqê hekîm
Di ‘ilmê ‘elîm û di hilmê helîm
Ji Kerrarî efdeltir e bê guman
Ev e î’tîqada me der heqqê wan
Di pêy wan ‘Elî sahibê zulfîqar
Suwarê li dildul şehê namîdar
Tefewwuq li ser yên di mayî heye
Bi me’na birayê resûlê me ye
şefa’et dikin enbiya ewliya
Bi izna Xwedê bo kesê eşqiya
Di xeyb û hudûrê du’ayan eser
Dibêtin ji bora eya baxeber
Bi fê’lê diqenc da nekê minnetê
Bi fedla Xwedê di biçê cennetêv
Bihişt û cehennem hene vê demê
Fena nabin û naçine ‘edemê
Yeqîn dê bibêtin di yewma-qiyam
Hîsaba helalê ‘ezaba heram
Ji bo ehlê xêran necat û rîda
Ji bo ehlê şerran ‘îqab û ceza
Di qebrê dibêtin ji xelqê mirî
Sûala Nekîrî digel Munkerî
Di heşrê terazî û mîzan heye
Xerabî û qencî û kêşan heye
Sîrat ew pura purr bi xewf û xeter
Cemî’ê xelaiq dikin lê guzer
Cehennem dibinda û cennet li pêş
Li ser wê îlahî tu destêm bikêş
Weger ne, ezî mucrimê bed’emel
Dizanim ku dê bê te pêy min zelel
Bi zenb û qusûrê di min tu nekî
Di gel min bi ihsan û lutfa xwekê
Min û cumleyê ummeta Mustefa
Bibê cennetê tabi’ê Mustefa
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.