üzgünüm sen yokken
ben bizi yarattım.
zihnimde bir taş kırıldı kanıma karıştı.
göğsüm hayatın hırıltılı kesik öksürükleri ile dolu
taştan....ve soğuğum.
ben bizi kusuyorum
aşkın derin karanlığını kusuyorum
zihnimin kenarlarına bakıyorum
··
81 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.