Osmanlı’nın son devirlerindeki lügat âlimlerinin en meşhuru olan ve Türkçe, Arapça ve Fransızca lügat yazan Şemseddin Sami Bey, Kur’ân-ı Kerîm’i tercüme ve tefsir etmeye kalkışınca Şeyhülislamlık makamı kendisine red cevabı vermişti. Vakanüvis (tarihçi) Abdurrahman Şeref Efendi red sebebini şöyle anlatmıştır:
“Kur’ân-ı Kerîm’in dilini anlamak için yalnız Arap lügatini çok iyi bilmek bile yetmez; tefsir ilminin birçok yardımcı ilimleri vardır ki senelerce uğraşmayı icap ettirir. Her aklına gelen kimse, ne kadar iyi niyetli olursa olsun, Kur’ân-ı Kerîm tefsirine kalkışmamalıdır.”