“Pekâlâ.” Peril döndü ve Kestrel’e baktı. Vermilion kalabalığı dağıttı ve ejderler heyecanla arenadan çıkarken birbirlerine baktılar. Kalabalığın çoğu gittiğinde, Kestrel ağzındaki zincirleri gösterdi. Peril’le konuşmak istiyordu.
Muhafızlardan biri giderken, “Hayır,” dedi Peril. Kestrel’in gözlerine baktı. “Kardeşimi öldürdün. Beni burada bıraktın. Ve arkadaşımın ölümü senin suçun. Senin ölmeni istemiyor olabilirim ama seni tanımak istemiyorum.”