bazen öyle dakikalar oluyor ki tek başıma kalmaktan, tek başıma hüzünlenip tek başıma kesintisiz kederlenmekten mutlu oluyorum ve böyle hallerim gitgide sıklaşıyor artık. hatıralarımın açıklanamayan bir yanı var, beni dizginsizce çekiyor, öyle güçlü çekiyor ki birkaç saat çevremdeki her şeye karşı duygusuz kalıp her şeyi, gerçek her şeyi unutuyorum.
Sayfa 135
·
123 views
ölümün ne gün ne de saat bildiğini düşünmek çok hüzünlü... hiç yoktan ölüveriyor insan... 
İnsancıklar -syf160
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.