Müharibə bizi hər şeydən məhrum etdi.
Onun haqqı var idi. Biz artıq cavan deyilik. Biz artıq döyüşlə yaşamaq istəmirik. Biz qaçqınlarıq. Biz özümüzdən, öz həyatımızdan qorxuruq. Bizim on səkkiz yaşımız indi olub və indi dünyanı və həyatı sevməyə başlayırdıq, amma onlara atəş açmalı olduq, ilk partlayan mərmi bizim ürəyimizə düşdü. Biz fəaliyyətdən, dayaqdan və tərəqqidən ayrı düşdük. Biz artq bu barədə düşünmürük. Yeganə düşündüyümüz müharibədir.
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.