Bir Ölünün Mektubu - Yavuz Bülent BAKİLER
Hazret-i Süleyman'a bile kalmadı dünya
Baki olan bir tek Allah
Bütün günahları size bırakıp
Ölmüşüz elhamdülillah
Kaygımız yok bizim yiyip içmekten
Üstümüz başımız temiz.
Bir şey yediğimiz yok ki zaten
Oruçluyuz hepimiz.
Gün aşırı Kabristana bir ölü getirirler
Kalkıp "hoş geldin" deriz.
Canımız sıkılırsa geceleri uzayıp
Akan yıldızları seyrederiz.
Oyuncaksız, salıncaksız küçük ölüler
Yeni arkadaşlar tanır.
Kimse ağlayamaz ki zaten burada
Büyük ölülerden utanır.
"Öldük de kurtulduk Allah'a şükür"
Bir ölü arkadaş hep böyle söyler.
Bize yanmak bilmem nenize gerek
Kendi halinize ağlayın siz diriler...
Hem sonra neye ağlarsınız bilmem
Elinizle sardınız, elinizle yudunuz.
Kıblegaha yönelen kabrimizde
Öylesine mesuduz.
Bu mektubu size yazdığım için
Kızacaklar: -Dilin durmaz ki diyecekler
Ölürken çenemin unutkanlıktan
Bağlanmadığını nereden bilecekler?
Hepsinin canı sıkılacak muhakkak
Zebaniye deseler olmaz.
Hoş! işin sonunda ölüm yok ama
Yinede korkarlar biraz...
·
1 artı 1'leme
·407 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.