"eğer kalbinizde birikmiş cümleler, aklınızı işgal etmiş fikirler kâğıda dökülmezse, bir başkasına aktarılmazsa, içten içe sizi çürütmeye başlar." beni çürütmeye başlayan birçok cümle birçok fikir var. büyük ihtimalle durum sizler için de öyle. insanın insanı anlamadığı bu çağda çürümek kaçınılmaz diye düşünüyorum. sahiden sizi anlayan birisini bulmaya imkân yok bu hayatta çünkü insan zaman zaman kendini anlamaktan dahi aciz kalıyor. hissettiğini tercüme edemiyor ruh halini düzeltemiyor. tarık tufan gibi başladım ben de karamsar konuşmaya. karamsarlığı ve edebiyatı bırakıp kitaba gelecek olursak eğer birçok sevdiğim alıntı oldu kitapta. okurken durup düşünüp sorgulama fırsatı verdi bana. kendimi, çevremi, yaşadığım hayatı ya da yaşayamadığım hayatı. acı dolu toplumları edebî bir dille gözler önüne seriyor fakat zaman zaman bazı satırlar komik geldi. yani hani şu hikmet anıl öztekin ve türevleri var ya heh işte onun satırları gibi hissettirdi. ya da işte (hiç okumasam da az çok tahmin edebiliyorum) sen 17 yaşımsın tarzı kitapların hissiyatını verdi. her şey de dramatize edilmez ki edersen okuyucu böyle hisseder diye düşünüyorum. (opsiyonel) her şeye rağmen çok güzel alıntılar ve altı çizili cümleler biriktirdim bu kitaptan. o yüzden güzeldi tekrar okunabilir diye düşünüyorum. (asla eline dahi almadı tekrar) . . .

Bir Adam Girdi Şehre KoşarakTarık Tufan · Profil Yayıncılık · 20198bin okunma

·

55 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.