Kitap son dönemlerde popüler olduğundan beklenti genelde yüksek tutuluyor, yine de ben kendi beklentimi orta düzeyde tutmaya çalışmıştım ancak kurgunun var olan potansiyelinin ortaya konamadığını fark etmemek mümkün değil bence. Okunabilir sayılsa da fazla zevk vermeyen bir kitapla karşılaştığımı söyleyebilirim. Daha önce pek fantastik okumayan biri için daha etkili olabilir... belki. Kitaptaki sorunlardan ve çeşitli eleştirilerimden bahsetmem gerekirse öncelikli olarak karakterlerin sayfa sayısı bu kadar fazla olan bir kitapta yeterince açıklanmadığını/derin yazılamadığını düşünüyorum. Buna ana karakterler de dahil ama bu yan karakterlerde ciddi şekilde belliydi. Beni bu konuda en çok rahatsız eden karakter Rhiannon oldu. Violet'in yakın bir kız arkadaşı olması gerektiği için kitaba eklenmiş gibi hissettim; ona ait, fazla belirgin karakter özellikleri yoktu. Ana karakterle arkadaşlıklarının duygusal anlamdaki başlangıcı ve gelişimi hakkında da daha çok ayrıntı görmeyi tercih ederdim. Kitabın yazımı fena değildi ama cidden etkilenebildiğim nadir birkaç an vardı ve kitap birkaç yüz sayfa dışında fazla akıcı hissettirmedi, bu da neredeyse yedi yüz sayfalık bir kitabın büyük bir bölümünün okunmasının zevkli olmadığı anlamına geliyor. (Kitabı yarım bırakmayı düşünmedim de değil çünkü üç hafta boyunca bitiremedim. Bir haftadan daha uzun süre aynı kitapta kalmak hoşuma gitmiyor ama bu kitabı okuma konusunda çok yoğun bir istek duyamadım.) Dördüncü Kanat içinde işlenen romantizm de içi pek dolu olmayan bir tutkudan ibaretti bence, özellikle ilişkinin başlarında karakterlerin birbirlerine duyduğu çekimin duygusal olarak temellendirilmesinin başarısız olduğunu düşünüyorum. (O kadar uzun süre içerisinde karakterlerin duygu gelişimi de daha belirgin olabilirdi.) Violet ve Xaden mecburi olarak birbirlerine bağlandıklarında bu ne kadar zorlama geldiyse romantizmin çoğu kısmı da o kadar zorlama geldi. Zorlama demişken, Dain'in Violet'e güvenmediği olayın olduğu ve Violetin de ona olan romantik duygularını yitirmeye başladığı vakit tam da Xaden ile ilişki geliştirmeye başladığı zamanlardı, bu epey göze çarpıyor. Dain hakkındaki kısımlar kitabın belli bir noktasından sonra sadece ana erkek karakterle onu kıyaslamak için yazılmış gibi hissettim. Bir karakterin bu şekilde harcanması ya da doğrudan bir başka karakterle kıyaslanması için yazılması hoşuma gitmeyen şeylerden biri... Dain ve Violet'in ilişkisi de Xaden'ın Dain'den farklı olan yönlerini vurgulamak için kitaba konulmuştu ve zaten karakterlerin çoğu derin şekilde işlenmezken var olanlardan birinin de basit bir figüran gibi hissettirmesi hayal kırıklığına sebep oldu. Karakterlerden özellikle hoşlanmak veya etkilenmek de zor geldi, ana karaktere bile yoğun bir empati geliştiremedim. Net olarak hoşuma giden bir karakterin olmaması benim için okunurluğu azaltan faktörlerdendi. Kitap boyunca olaylar bazen çok klasik bile hissettirdi, ejderhalar hoşuma giden tek şeydi sanırım. Kısacası kitap pek çok konuda eksiklere sahipti ve tavsiye edeceğimi zannetmiyorum.

Dördüncü KanatRebecca Yarros · Olimpos Yayınları · 20232,208 okunma

·

72 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elena Bluove