tavazzuh: "İç muhasebe...": İç muhasebe... Hepimiz çoğu zaman olduğumuzdan daha güzel, daha iyi, daha başarılı, daha yakışıklı, daha ahlaklı, daha dindarmışız... gibi davranıyoruz. Çünkü böyle davranmak kendimizi daha iyi hissettiriyor. Bu bahsettiğim duyguları yaşamayan çok az insan vardır. Başkaları tarafından her daim iyi biliniyor olmak bizi oldukça onure ediyor. Çünkü nefsimiz bununla daha tatmin oluyor. Gerçekte nasıl biri olduğumuz ile sanal alemdeki halimizi ise yalnızca Rabbimiz ve biz biliyoruz. Bu durumumuzun farkındayızdır fakat yine de görmemezlikten geliriz. Oysa Rabbimiz bizim her anımıza şahit. Bazen sürekli insanları yaptıklarından dolayı eleştiririz, kınarız, ahkâm keseriz. Onlara, sanki haşa onların ilahıymış gibi muamelede bulunuruz. Yer yer mi desem yoksa çoğu zaman mı desem bilemedim ama klavye mücahitliğine de bayılırız. Yapmadığımız halde sürekli nasihat ederiz, yol göstermeye çalışırız. Ne de olsa yapmadığını başkasına söylemek kolay. Böylesi zamanlarda aklıma hep şu ayet gelir: "Ey iman edenler! Niçin yapmayacağınız şeyleri söylüyorsunuz Yapmayacağınız şeyleri söylemeniz Allah katında çok çirkin bir davranıştır." (Saff 2, 3) Acaba kaçımız gerçekte olduğumuz gibi davranıyoruz? Velhasıl kelam insan en çok kendini kandırır...

Hepimiz çoğu zaman olduğumuzdan daha güzel, daha iyi, daha başarılı, daha yakışıklı, daha ahlaklı, daha dindarmışız... gibi davranıyoruz. Çünkü böyle davranmak kendimizi daha iyi hissettiriyor. Bu bahsettiğim duyguları yaşamayan çok az insan vardır. Başkaları tarafından her daim iyi biliniyor olmak bizi oldukça onure ediyor. Çünkü nefsimiz bununla daha tatmin oluyor. Gerçekte nasıl biri olduğumuz ile sanal alemdeki halimizi ise yalnızca Rabbimiz ve biz biliyoruz. Bu durumumuzun farkındayızdır fakat yine de görmemezlikten geliriz. Oysa Rabbimiz bizim her anımıza şahit. Bazen sürekli insanları yaptıklarından dolayı eleştiririz, kınarız, ahkâm keseriz. Onlara, sanki haşa onların ilahıymış gibi muamelede bulunuruz. Yer yer mi desem yoksa çoğu zaman mı desem bilemedim ama klavye mücahitliğine de bayılırız. Yapmadığımız halde sürekli nasihat ederiz, yol göstermeye çalışırız. Ne de olsa yapmadığını başkasına söylemek kolay. Böylesi zamanlarda aklıma hep şu ayet gelir: "Ey iman edenler! Niçin yapmayacağınız şeyleri söylüyorsunuz Yapmayacağınız şeyleri söylemeniz Allah katında çok çirkin bir davranıştır." (Saff 2, 3) Acaba kaçımız gerçekte olduğumuz gibi davranıyoruz? Velhasıl kelam insan en çok kendini kandırır...

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

tavazzuh