Hüzün, adı gibi bu kitaba hakim olan duyguydu. Gencecik hırslı, hırçın, çalışkan ve de güzel bir kızın olgun ve savaşçı bir anneye dönüştüğünü görüyoruz. Neler yok ki bu eserde. Otobiyografik bir eser aslında ama okurken Ayşe Kulin’in adeta aile efradından biri gibi, onun bir arkadaşı gibi okuyorsunuz. Ayşe hanımı ben çok daha fazla sevdim. Mücadelesini, çocuklarına olan bağlılığını sevdim. Kendi ayakları üzerinde durmasını sevdim. Muhittin amcayı (babası) sevmesini, annesi ve anneannesi ile didişmelerini sevdim. Bir tek ülkemizin yaşadığı karanlık, zor ve akıl almaz dönemleri sevmedim. Olayların insanlarımıza yarattığı etkiyi sevmedim. Ancak bunlar gerçek. Tıpkı Ayşe Hanımın hayatı gibi. O’nun dürbününden ilk kitapla (Hayat) birlikte tam 40 yıla şahitlik ettim. Sizler de Ayşe hanımla arkadaşlık etmek isterseniz okuyun. İyi ki varsın Ayşe Kulin… Sonsuz sevgi ve saygıyla…

Hüzün - Dürbünümde Kırk Sene (1964-1983)Ayşe Kulin · Everest Yayınları · 20104,471 okunma

·

17 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Doç. Dr. Seyit Ahmet SOLMAZ