Doğa, yazgı ve talih, bedenimizi kanatıncaya kadar, büyük bir acı ve dayanılmaz bir eziyet vererek sürekli kırbaçlıyorlar bizi; sen koşup kollarımızı sıkıca bağlıyor, ayaklarımıza zincir vuruyorsun; bu yüzden ne koruyabiliyoruz kendimizi, ne kaçabiliyoruz onların vuruşlarından. Aslında, insanın mutsuzluğunun uçsuz bucaksızlığını göz önünde bulundurduğumda, başka her şeyden çok bunun için senin öğretilerini suçlamamız gerektiğini, insanların da, doğrusu bize en mutsuz yaşamı veren, ama aynı zamanda bize istediğimiz an onu sona erdirme gücünü bağışlayan doğadan çok daha fazla senden yakınmaları gerektiğini düşünüyorum.
·
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.