Mevlânâ felsefesi ile büyümüş biri olarak tasavvufta iyi ve kötü talihi çok derin irdeledim. İyi bir şey olduğunda da kötü bir şey olduğunda da bunun iyi ya da kötü bir şey olduğuna dair peşin hüküm vermenin doğru olmadığını öğrendim. Başıma gelen ve kötü olduğunu düşündüğüm bir olay yıllar sonra aslında meğerse en iyi olaymış dedim. Demek istediğim bugün kötü olarak nitelendirdiğim bir durum gelecekte iyiye dönüşebilir. O zaman neden olayları "kötü" diye nitelendirmek için bu denli aceleciyiz?