Acının kendisi oldum. Bir zalimin "Daha fazla nasıl can yakabilirim? " Sorusunun bire bir cevabı oldum. Karanlık oldum, korku oldum, soğuk oldum, yalnızlık oldum...
Ve en sonunda ben oldum! Lakin ben olana kadar hep el oldum; zavallı, biçare oldum. İnsan olmaktan çıktım. Taştan topraktan daha üstün olduğum halde onların gözünde çamurdan bile daha aşağı oldum.
Sayfa 121Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.