En sevdiğim kitaplardan biri olan,Nazım'ın Yaşamak Güzel Şey Be Kardeşim'inde bir sahne var."Hapishanelerde gerekirse ömrüm boyunca yatabilirim..."diye başlayıp devam eden uzun bir iç hesaplaşma yapar.Çok iyidir o bölüm .Benim için gerçekten o biçimdeydi,örgütlü bir devrimci olmak.Artık uğruna tereddütsüz ölünecek bir davanız var.Daha doğrusu örgütlü olmak artık daha büyük bir iç huzurla gerektiğinde ölebilmek ,bu davayı sürdürebilecek bir "Partim var " demekti.Artık partin var,yoldaşların var ve ölüm bile sana kaybettiremeyecek duygusunu yaşıyorsun.Bu çok kritik ve gerçekten bütün benliğimi,bütün varlığımı partili mücadeleye vermemi sağlayan bir iç huzurum oldu.