Bu kitabı havaların yavaş yavaş ısınmaya başladığı ve içimde anlamsız bir neşe taşıdığım günlerde okudum. Sanki beklediğim bir şey ben köşeyi döndüğüm an gerçekleşerek beni şaşırtacakmış gibi. Kendinizi sürpriz bir doğumgünü partisine hazırlamak gibi. Anlatabildim mi? Kimseden ses çıkmıyor ama fısıltılar duyuyorum. En sonda söyleyeceğim şeyi baştan söylemek istiyorum. Bu, şahane bir kitap. Kitap, bir adam ve iki kadının aşk hikayesini anlatacak diye düşünüyorsunuz baştan. Varlıklı bir adamın ilk karısı anlatmaya başlıyor. Boşanıyorlar. Hikayeyi bir de adam kendisi anlatıyor. En sonda ikinci karısı konuşuyor. Sanki koca bir hayat yaşanıyor ve görgü tanıkları kendi gözlerinden yaşananları anlatıyorlar. Hatırlamanın, belleğin tuttuklarını ve bıraktıklarını görmenin, unutmanın yanına aşkın, anlamanın, kabullenmenin, savaşın, göçebe olmanın buruk tatları ekleniyor. Bence müthiş bir aşk hikayesi. Ama bu metne aşk hikayesi demek onu çok hafif almak olur. Yazarın hemen her şeyle ilgili yaptığı tespitleri insan defalarca okumak, not almak hatta aklında tutmak istiyor. işte ben de tam bunu diyecektim de kelimeleri bulamıyordum, diyor okudukça. Katman katman açılan inanılmaz derinlikli bir metin. Ben en çok ikinci bölümü sevdim. İlk bölümde ilk karısının hakkında konuştuğu adam, birden karşıma oturup, dur bir de ben anlatayım, demiş gibi hissettim. Okurken the affair dizisini de bol bol hatırladım. Karısını aldatan Noah'ın ve yeni sevgilisinin olayları nasıl bambaşka anlattıkları aklımda canlandı. Aşk hikayesi demişken, öyle ağdalı bir hüzün ya da acılı bir ayrılık beklemeyin. Ben bu metni okurken sürekli Kolera Günlerinde Aşk'tan aldığım tadı aldım. İnsanların aşkı gündelik hayatın bir parçası gibi yanlarında taşıdıkları ve evlere kapanmadan, yataklara düşmeden, ölüp bitmeden beklemeyi bildikleri vakur bir tavır. Hani yıllar geçer ve bir kişiyi hep içinizde diri tutarsınız. Ama evlenirsiniz. Çocuklarınız olur. Emekli ikramiyenizle ev alır, her hafta sonu aynı parkta çocuklarınızla piknik yaparsınız. Hayat kendi ritminde yaşanır. Nadiren bir şarkıda duygulanır ve uzaklara bakarken hüzünlenirsiniz. Oysa o kişi sizin içinizde yaşamaya devam eder. İşte öyle. Fısıltıları duyuyor musunuz? Macar edebiyatından sevdiğim çok yazar yok ancak Sandor Marai ışıldıyor. İyi edebiyatın ve güzel bir metnin insana açtığı yeni alanları görmek müthiş. Sanki sonunda yorgun argın eve dönüp, her şeyi kapının arkasında bıraktığımızda sayfaları çeviriyoruz ve sürpriz.

İşin Aslı, Judit ve SonrasıSandor Marai · Yapı Kredi Yayınları · 20191,998 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.