içerisi saadetler getirmiyordu. Tanrım ne olur bana bir yer göster diye yalvardım. burada sıkıştım kaldım. lütfen biraz ilerler misiniz diye insanlara yalvardım. önümde duran yürüme hızımı düşüren birini iteklemek ile tutup kenara çekmek isteği arasında gidip geldim. Ne yapacağımı bilmiyordum. sevdiğim dışarıda ellerine verilen çiçekleri kokluyor olmalıydı. üzerindeki notları okuyup benim indirdiğim havasını şimdi birdenbire şişirmeye çalışıyordu. içerisi ölümdü. ben içer düştükten sonra insanların uzun süre yaşamalarını sağlayan sağlık sistemine beddualar ettim. bir nükleer saldırı olsaydu sanırım hapishaneler en korunaklı yerler olurdu ve madencilerle birlikte hapishane mahkumları bir tek canlı çıkarlardı. Devletimiz yine kurulurdu geride kalanlarla birlikte. sanırım bu kez başbakanımız hırsızlıktan maliye bakanımız gasptan , milli eğitim bakanımız ahlak suçundan yatan bir hükümlerden olurdu. maden işçilerimiz yine kazma kürekleriyle o hep oldukları yerde yeni bir savaşın çıkmasını ya da bu sefer gerçekten kıyametin kopmasını beklerlerdi. toprak üstlerini örtmeden önce.. birbirlerine iyi geceler dileyip kendilerine ayrılmış sahalarına giderlerdi.
içerisi beni yakıyordu dışarıda sen mektupları okuyordun zarflarını dişlerinle açtığın. ah her şeyi yapabilsem başbakanı değiştirmeye gücüm yetmiyor Tanrım. ağlak bir orosbu gibi bir hal alan yüzümü ona her defasında gösterip yaşamaktan zevk almasını sağlıyorum..
Neden önemsiyorum hala onu.
bir başkasının sevdiği olmadı mı o.
bir başkası tarafından yatağa atılmadı mı.
çocuğu bile olmuştur belki konuşmayı öğrenmiş isimlerini söylüyordur anne baba yerine.
ben içerideyken içerinin tadını bir kere bile çıkaramadım.
burada benim gibilerle zamanı geçirmenin bir yolunu aramadım .
iç geçirdim çokça iç geçirdim. hep iç geçirdim
beni arayıp konuşmak isteyenlere şimdi olmaz meşgulüm dedim.
iç geçiriyordum tanrım.
benim hikayem neden berbat.
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.