07.03.2024
Soğuk ve karanlık bir odada, yalnız ve unutulmuş bir çocuktum. Sevgi ve güven aradım, ama nafile. Acı ve gurbette büyüdüm, kalbim kırık ve ruhum yorgun düştü.
Onun yanında huzur bulduğumu, sevildiğimi hissettim. Yumuşak bir dokunuş, içten bir bakış, kalbimin derinliklerinde yankılandı. Sanki yalnızlığım sona erdi, karanlık yerini aydınlığa bıraktı.
Onunla birlikteyken, çocukluğumun acıları bana küstü resmen. Güvensizlik ve korku yerini sevgiye ve güvene bıraktı. Gülüşü kalbimi okşadı, kalbi kalbimle konuştu.
Gözlerinin içine baktığımda, ruhumun derinliklerinde saklı olan sevgiyi ve umudu görüyorum. Ama bir o kadar da yaşadığı kötülükleri tekrar yasamaktan korktuğunu gördüm. Sevmekten korktuğunu, kaybetmekten korktuğunu...
Daha kısa bir süredir tanışıyor olmamıza rağmen,
onunla birlikteyken, sanki yıllardır onu tanıyormuş gibi hissediyorum. Sohbetlerimiz akıcı, ruhumuz birbirimize dokunuyor. Gülüşü kalbimi ısıtıyor, varlığı bana huzur veriyor.
Onunla birlikteyken, kendimi olduğum gibi hissediyordum. Yargı yoktu, çekinme yoktu, sadece saf sevgi ve kabul vardı. Birlikteyken zaman su gibi akıp gidiyor, her anı doya doya yaşıyoruz
Henüz sevgili olmasak da,
Kalbimde ona karşı özel bir his var. Onu her gördüğümde kalbim heyecanla çarpmaya başlıyor. Onunla birlikteyken mutluyum, kendimi güvende hissediyorum.
Belki de bu sadece bir başlangıçtı,
Belki de gelecekte neler olacağını kimse bilemez. Ama şu an için tek bildiğim, onun yanında olmak istediğim ve her anı onunla paylaşmak istediğim.
Gözlerinin içine baktığımda,
Ruhumun derinliklerinde saklı olan sevgiyi ve umudu görüyorum. Onun varlığı bana güç veriyor, yarınlara dair umut veriyor.
İyi ki varsın Kardelen'e şekil veren...
··
91 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.