En güzel iyiliklerden biri...
Abdullah b. Dinar, İbn Ömer'le alâkalı olarak şu hikâyeyi anlatır: İbn Ömer, Mekke'ye gideceği zaman, yanına; yolda, deveye binmekten usandığında, binip istirahat edeceği bir merkep, bir de başına bağlayacağı bir sarık alırdı. İbn Ömer, bu yolculuklarından birinde merkebin sırtında iken bir bedevî ile karşılaştı. İbn Ömer bedevîye sordu: "Sen filânın oğlu değil misin?" Bedevî, "Evet, ben onun oğluyum." dedi. Bunun üzerine, İbn Ömer merkebi ve sarığı adama verdikten sonra, "Buna binersin, şunu da başına bağlarsın." buyurdu. Arkadaşlarından biri İbn Ömer'e; Allah iyiliğini versin; üzerine binip dinlendiğin merkebi, başına sardığın sarığı, şu bedevîye mi verdin yani?" dedi. İbn Ömer: 'Resûlullah'ın, şöyle buyurduğunu işittim: 'En güzel iyiliklerden biri de; insanın, babası öldükten sonra onun dostlarını ve yakınlarını görüp gözetmesidir.' O bedevînin babası, Hz. Ömer'in dostu idi." buyurdu.
Sayfa 183Kitabı okudu
·
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.