“ Babalarından şikayet eden kızları can kulağıyla dinlerdim hep. Benim kavga edecek bir babam olmadı. Ban bağırıp çağırıcak sonra da pişman olduğunda gelip ne diyeceğini bilemeyecek bir babam olmadı. Okuduğum kitapları, seyrettiğim filmleri, dinlediğim şarkıları gizlice kontrol eden bir babam olmadı. Bütün kızların vardı kavgalı olduğu bi babası, ve hepsi bütün o kavgalardan sonra dönüp dolaşıp barışmışlardı babalarıyla. Çünkü bir kızın kalbi hep babasına aitti, babanın kalbi de kızına. Benim hiç kalbim olmadı. ”