Esdikçe bâd-i subh perîşânsın ey gönül Benzer esîr-i turra-i cânânsın ey gönül
Nedîm
(Ey gönül! Sevgiliden haber getiren sabah rüzgarı estikçe perişân oluyorsun.
Ey yeri sevgilinin zülfünün tellerinde olan gönül! Onun kakülüne esir olmuşa benziyorsun.)