19. Yy eserlerini okurken bir gülesim geliyor. Saraylarda vals yapan soylu çiftler, aşkın pençesinde dükler düşesler… çiçekli bahçelerde, romantik romantik akan nehirlerde duygu yüklü geziler… ah! diyorum, nasıl da haberiniz yok hiç bir şeyden. Elli yıl sonra o güzel duygularınız o güzel bahçelerde üzerine basıp geçtiğiniz çiçekler misali örselenmeyecek gibi. Savaş edebiyatı okumak insana bunu yapıyor