Okuduğum ilk gerilla kitabı . Ne bulacağımı bilmiyordum; “Her gün sürekli aynı şeyleri yapmak tekrar gibi gelse bile farklı farklı bilinmezlikleri de taşıyordu beraberinde.” Kitabın esrarengiz olduğunu anlayıp daha derin okudum ; “Toprağa basmayı, ağaçlara dokunmayı ve en çok da sınırsızca yürümeyi çok özlemiştim. Biz seni bekliyoruz, sen de bizi bekle bahar diye seslendim zamana.” Evet kendi kanadımı bulmuştum .
