Şiir kendini edebiyatın bir türü olarak gördüğü oranda düşüncelerin yedeğinde bir süs olmaktan kurtaramayacaktır elbet. Bu durumda şair de tuttuğu tarafın "mugannisi" olmayı ister istemez kabullenecektir. Diyebiliriz ki şairler Baudelaire'e gelinceye kadar gerçek yerlerini bulamamaktan doğan bir başarısızlığa uğramışlardır.