İnsan doğduğu andan itibaren kurdugu tüm iliskilerde deger-li oldugunu, her hâliyle kabul edildigini, sevildigini bilmek ister.
Fakat deneyimlerimiz bize, iyi bir ocuk oldugumuzda, uslu dav-
randigimizda, sorun ikarmadigimizda daha çok sevildigimizi gösterir. Hiç fark etmeden, daha ilk yillardan itibaren, dis beklentilere göre mükemmel olmaya alisir; kiriganligimizi da içeren gerçek
benligimizi gizlemeyi ögreniriz. Baskalarinin hakkimizda neler
düsünebileceginden bagimsiz olarak fikirlerimizi, duygularimizi,
isteklerimizi ifade etmek, yara almaya açik kalabilme cesaretini gösterebilmeyi gerektirir ki bu bir çocuk için çok zordur. Hâl-
buki "her insan oldugu gibi degerlidir." Kimse mükemmel degil ve olamayaak. Bunlar düsünce düzeyinde bilsek de uygulamakta
zorlaniriz.