Nefis bir kitap okudum. Yorumlamaya niyetlendim kitaplar için normalde bir demlenme süresi geçirmek isterim ama bu kitabın özelinde unutmayı göze alamayacağım. Baş karakterimiz Addie 1714 yılında yaşadığı köyde 2 çocuğu olan dul bir adamla evlenmesi için mecbur bırakılmıştır. Son derece zeki, hayat dolu, meraklı bir kız olan Addie özgür olmak ister. Ve Eski Tanrılar'a bunun için her gün dua eder. Dualarına cevap alamaz. Düğün akşamı son kez dua etmek için dışarı çıkar. Bilge kadın Estele'nin defalarca söylediği gibi eski tanrılara dua eder. Ama Estel bir şey daha söylemiştir. "Asla karanlıkta sana cevap veren tanrılardan bir şey isteme. " Ama Addie o kadar ümitsizdir ki, düğün gecesi gün battıktan sonra ettiği duaya karşılık veren tanrıdan ruhu karşılığında özgürlük ve yaşamak için zaman ister.Ne var ki kullanılan kelimeler çok önemlidir.O geceden sonra yüzyıllar boyunca Addie ölesiye özgür(!)olur.Onu kimse hatırlamaz.Ailesi bile. Görürler,konuşurlar ama başlarını çevirince Addie'yi unuturlar.Yani kimseye bağımlı kalmaz, kalamaz.Sevilemez, arkadaş edinemez, kendi adını bile söyleyemez. Dünyada izini bırakacak hiçbir şey yapamaz. Ta ki üç yüzyıl sonra bir gün... Evet devamı yok, ne yapalım yani tüm kitabı anlatamam heralde. Kitap gerçekten orjinal fantastik bir kurguydu. Ama beni asıl üzerine düşündüren kaybolmuşluk duygusu oldu. Baş karakter devamlı unutuluyor,geniş bakınca hayat O'nun için çok zor.Yıllar süren yalnızlık ve hatta köksüzlük duygusu okurken sıkıştırdı içimi. Evet,dediğim gibi devamı yok çünkü unuttum Şaka tabi.Okuyun ben bayıldım. Sonunu da çok iyi bağlamış yazar. Benim gibi balık hafızalı bir insan için ironik bir okuma oldu.Şevkle, zevkle tavsiyemdir.

Addie Larue’nün Görünmez HayatıVictoria Schwab (V.E. Schwab) · Pegasus Yayınları · 2023158 okunma

·

75 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.