Ağzında uykuyla sigaranın acılığı birbirine karışıyordu. Gömleğinin altında kaburgalarını kaşırken bir kez daha odasına baktı. Böylesi bir yüzüstü bırakılmışlık ve yalnızlık karşında ağzına korkunç bir tatlılık doluyordu. Kendini her şeyden, kendi ateşinden bile bunca uzakta hissedip, en iyi hazırlanılmış yaşamların temelinde saçmanın, bayağının bulunduğunu açık seçik biçimde hissedince, gözlerinin önünde bu odada, kuşku ve belirsizlikten doğan garip bir özgürlüğün utanç, gizli yüzü yükseliyordu. Çevresinde gevşek, yumuşak saatler ve bütünüyle zaman, çamur gibi çalkalanıyordu.