"Kralların oyunu" satranç... Zweig'in intihar etmeden önce yazdığı metin olmasından dolayı, yazara ait bunalımların da bulunduğunu düşündüğüm kitap. Bu kitap, yazarın okuduğum ikinci kitabı, ilki Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu idi. Her iki kitapta da ana karakterler duygularını çok yoğun yaşayan insanlardı, muhtemelen diğer kitapları da böyle yazarın -ki kendisi de öyle. Gelelim kitaba; ince olmasına rağmen bilgi açısından yoğundu. Akıcı, bir buçuk saatte bitebilecek bir roman, beğendim.
