Her zaman, her ne kadar birbirlerinden pek haberdar olmasalar da, yan yana gelişen biri gerçek, digeri sadece görünüşten ibaret iki edebiyat vardır. Bunlardan ilki zamana meydan okuyan kalıcı edebiyata dönüşür. Bunlarla bilim yahut sanat için yaşayan insanlar uğraşırlar; sessiz ve vakur, fakat fevkalade yavaş bir şekilde kendi yolunda ilerler; ve Avrupa'da bir yüzyılda nadiren bir düzine eser meydana getirir; ne ki bunlar kalıcıdır. Sözünü ettiğim ikinci tür edebiyatla hayatlarını bilim veya sanat üzerinden sürdüren kimseler uğaşır; taraftarların gürültüsü ve şamatasıyla dört nala ilerler ve her yıl piyasaya binlerce eser çıkarır. Fakat aradan birkaç yıl geçince insan sormadan edemez, "Nerede bunlar ? Nereye kayboldu bunların şöhretleri- - çığ gibi yayılan, herkesi peşine takıp sürükleyen, bunca gürültü patırtı koparan şöhretleri?" Edebiyatın bu türüne saman alevi gibi geçici, öbürüne kalıcı edebiyat denebilir.
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.