Gök, ilkel insana gerçekte nasılsa öyle görünür : sonsuz ve aşkın . Gök , insanın ve yaşam gücünün temsil edemediği ‘bambaşka bir şeyi ‘ mükemmel bir biçimde temsil eder. Aşkınlığın simgesi sonsuz olmasından kaynaklanır. ‘En yüksek’ olmak , doğal olarak tanrılara özgü bir niteliktir . İnsanın ulaşamadığı yukarı bölgeler , yıldızlı gök , tanrılara özgü aşkınlık, mutlak gerçeklik , sonsuzluk gibi ayrıcalıklara sahiptir . Bu tür bölgeler tanrıların mekanlarıdır ; bazı dinlere göreyse, buralar ölülerin ruhlarının gittiği yerlerdir . Yüksek, insanların ulaşamayacağı bir boyuttur ; doğal olarak insanüstü güçlerin ve varlıkların sahip olduğu bir yerdir ; tapınağın basamaklarını törensel olarak çıkan ya da göğe uzanan ayinsel bir merdivene tırmanan kişi artık insan değildir ; ayrıcalıklı ölümlülerin öldükten sonra serbest kalan ruhları , göğe yükselirken insan olma durumundan sıyrılırlar ..
Sayfa 49Kitabı okudu
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.