Hüseyin Nihal Atsız’ı, insanların onun hakkında eleştirilerini duyduğum için eserlerinden uzak dururdum. Ama bu eseri okuduktan sonra bu ön yargının tamamen boş olduğu kanısına vardım. Atsız gerçekten bu eseri çok güzel yazmış.Okurken hiç ama hiç sıkılmadım. Hatta biraz abartmış olmak istemem ama bir günde
İnsanın kitabı tekrar okuyası geliyor . Herkes farklı bir yönden sevmiş bende hep ön yargıyla bakardım ama bu 3.okuduğum kitabıdır ve hepsi birbirinden güzel eserler
Atsızla hiçbir zaman yıldızım barismadi, barisacagini da düşünmüyorum. 😶
Yazarligi muazzam ,Ruh Adam da listemde yakın zamanda okuyacağım.
Ellerinize sağlık..:)
Güzel bölümler vardı evett ama. genel olarak çok beğenmedim. Kitabın son anına denk Ayşe nin kendi için birsey yapmayışı, her anını başkasına adarayarak yaşaması çok yorucuydu. Selimin Yek ile galibaa ilk sohbeti idi o bölüm güzeldi.
Ayşe'nin bölümlerinde zor tutuyordum kendimi, cidden çok yorucuydu.Yek ile olan kısımlar da güzel ama benim en beğendiğim kısım yargılanma kısmıydı, "Güvendiklerinden bile darbe yemesi..."