Kitap kulübümüzün Şubat ayı kitaplarından aynı yazardan okuduğumuz ikinci kitaptı. Ben ilk önce Ayrılış'ın Hatırası'nı okudum.Kumdan Yürek'te ,ilk kitaba nazaran gördüğümüz bazı boşlukların dolduğunu yazarın kaleminin geliştiğinin ve örgüsünü daha manalı kurduğunu hissedebiliyoruz. Kitabı Storytel'den dinledim,Erdem Akakçe seslendirmiş,başarılı. ''Gurnah, "kültürler ve kıtalar arasındaki körfezde sömürgeciliğin etkilerine ve mültecinin kaderine nüfuz etmesinden" dolayı 2021 Nobel Edebiyat Ödülü'ne layık görüldü.'' diyor, wikipedia. Açıkçası ben bu kitapta sömürgeciliğe ve mülteci kaderine dair yoğun bir anlatım görmedim. Aynı hikaye Avrupa'da da geçiyor olabilirdi.Göçmenlik sıkıntıları,var olma mücadelesi evet ama olay zaten sömürge topraklarında ya da yolda geçmiyor.İyi kötü düzen tutturmaya çalışılan bir yerde geçiyor. Ama topraklarına ve insanlarına yapılanlara duyulan öfke diri ve taze. Hissedilir ve anlaşılır. Güçlü bir ülke olmamanın ve farklı dünyaların gözlemlenişi ve hissiyatın yansıtılışı çok derinden etkileyici. Bazen akademinin böyle dezavantajlı yazarları destekleyerek vicdan mastürbasyonu yaptığını düşünüyorum. Haketti etmedi bilemem,nobel araştırmacısı değilim, kapsamlı bilgim yok. Evet hikayenin gidişatını ve anlatımını beğendim benim beğenimin bir önemi varmış gibi. Ve fakat belirtmekte fayda var;ben bu kadar yormayan ,akıcı kitap okuduğum zaman sonunu bile beğenmesem benim aklımda hep iyi hatırlayacağım ve kafamda güzel bir yere koyacağım bir yazar/kitap eşleşmesi yaratıyor bu etki. Yine su gibi aktı. Her kitap da dinlenmiyor bu arada,bu sebeple dinlemek için de uygun. Yine tanrım ne çok acı var ,bu acı ancak böyle anlatılarak yazarak sağaltılıyor belki bilemiyorum yine o uğursuz eğitimsiz,cahillikten nasibini alan insanların birbirine ettiği zulümler,aldatma,İngiltere ,dayı örgüsü var. Büyük aile sırrının bu olmasını beklemiyorsunuz tabi günün sonunda ama,cevaplanan sorular ve yerine oturan taşlar bu sefer içimize su serpti. Salim'in tek başına tutunma çabasını,ailesinden kopuşu,arayışları,anlam veremediği konuların hayatına etkileri,yabancı bir ülkede ait olamayış hissi,ne yapmak nasıl biri olmak üzerine sarfettiği çabalar biraz yürek burkucu. Sanki Salim'in hayat amacını bulup işlerini yoluna koyunca sizin de içinizde bir yerde bir şeyler halloldu hissiyatı yaratıyor. Salim'in kendime çok benzettiğim bazı tepkileri ve düşünceleri oldu o yüzden kendime çok yakın hissettim.Telefonla konuşmayı sevmemesi,okuduğu bölümden memnun olmaması ,bunu dile getirdiğinde bir destek ve yardım göremeyişi,hayatı sorgulayışı,sağlam dostluklar ve ilişkiler kuramaması,yalnızlık duygusunun derinliği beni derinden sarstı. Mektuplarinda yazmak istedikleriyle,yazdiklarinin arasindaki farki görmek,aslinda kimseyle derdini aklindan gecenleri paylasamamasi bir tik can acitici. Tas olsa catlar ,be cocuk . Başlarda ,amcasının ve yengesinin tepkilerine öfkeyle yaklaşsam da Salim'in onlardan fersah fersah uzak oluşu kendi akıbeti açısından daha iyi ne kadar bencil ve nankör insanlar olduğunu yaşayarak öğrendi çocuk. Hele o annesi;kimse kusura bakmasın da annenin de dünden rızası varmış,iş almış yürümüş. Babasının hali anlamlandırılabilir evet ;insanın elinden onuru gururu alınınca eli ayağı kesilmiş,yaşam amacı kaybolmuş gözünün feri sönmüş olabilir de bari oğluna sahip çıksaydın be adam. Alsaydın oğlunu gidip kendine yeni hayat kursaydın bu eziklik nedir ya? Oralara hak veremicem şimdi,bu çocuğu çok yalnız bıraktınız,buna hakkınız yok.

Kumdan YürekAbdulrazak Gurnah · İletişim Yayınları · 20211,399 okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ECEM ÖZTÜRK