Carekê
li vê jiyanê yan di xewnê
min basa evînê dikir.
Tên bîra min ew helbest
yên tê de yekî basa evînê dikir
- min yan kesek din -
û bawer dikir, bi xwe dida bawerkirin
ku evîn xwişka bedewiyê ye
û evîndar bi maçan dijîn.
Min nedizanî,
yan kesek din nedizanî,
ku evîn jan e,
giyanê dihelîne
daku duyan bike yek.
Pelatînk
xwe diavêje nav agirî
û dişewite
daku bi xwe jî bibe agir.
Maç kesî ji mirinê ranake
lê dikuje.