Efendimiz size bir şey söyleyim mi, bu dünyanın hiç tadı kalmadı.
Bir söz okumuştum, "Acı duyabiliyorsan canlısın, başkalarının acısını duyabiliyorsan insansın." Ne ince bir ayrım değil mi? Tıpkı nefes almakla yaşamak arasında olduğu gibi.
"Mübadele"
Sözlük anlamıyla değiş tokuş, takas.
Ne kadar basit bir kelime değil mi?
Kimi sözcüklerin ağırlığını yaşayana sormak gerek... Lozan
Sen anlattın biz her acıyı yaşadık Mikail hocam.Vatan hasretini,savaş ve onun arkasında bıraktığı acı ve çürümüşlüğü sadece sanırım bu incelemede günün aydınlığı yine ATAMIZ oldu. Güneş saçlarıyla, savaş acısını yaşadık ama yurtsuz kalmadık.Çok şükür 🇹🇷
Hocam kaleminize sağlık.
Çok içten, resmen yaşayarak yazılmış bir inceleme.
Rahmetli babannem derdi ki, üzerinize gün doğmasın.
Ve bu sözü ömrüm boyunca tutacağım inşallah.
Savaş icad edenler gerçekten hocam
Cennet yüzü görmesinler.
Dünyada çocuklar ve kadınlar ölüyorken.
Nasıl yüzümüz gülecek.
Ancak okuyabildim. Sabahtan beri vakit kolladım incelemeni hakkıyla okuyabilmek için. Senin incelemelerini okumak benim için çok kıymetli hem okuduğun kitabı çok güzel anlatışın hem başka kitaplarla daha da derinleştirişini hep keyifle okuyacağım. Bu platformda inceleme yazsa da okusam diye beklediğim tek kişisin. Kalemine fikrine sağlık.
Ve Yaşar Kemal okumaya bu kitabıyla mı başlamalıyım sence? İncelemen çok etkiledi.
Yaşar Kemal' i genellikle Çukurova, pamuk tarlaları gibi betimlemeleriyle tanır ve okurken kitabın içinde hissederdim iliklerime kadar kendimi, ancak bu kitabını bilmiyordum, en yakın zamanda okumalıyım, sayenizde merak ettim
Hocam yine çok çok güzel bir paylaşım olmuş, bitmesin devamı daha da gelsin diye okudum, o kadar güzel dile getirmişsiniz ki gerçekten yürekten tebrik ederim sizi. Saygılarımla...