[Kabil;] Habil'e, kız kardeşlerine, hatta annesiyle babasına şöyle der:
–Yeryüzünün küçük, zavallı solucanları, siz sadece sürünebilir ve titreyebilirsiniz. Korkunun çocukları olduğumuz için, dini de devamlı korku, titreme, şikayet ve dilenme olarak algılıyorsunuz. Eğer siz ruhen de gerçekten Yaradan'ın çocukları olsaydınız, yere kapanmak yerine, yukarılara uzanarak, büyüyerek, kendiniz birer hayat yaratırdınız.
Bir tek ailesi tarafından anlaşılmayan, korkuyla büyütülen Kabil acı çeker; şüphelerle, başarısızlıklarla savaşır. Bu arada cenneti kaybeden ailesi, geçmiş parlak günleri için üzülürken, Kabil parlak gelecek günleri hayal eder.
Ve Kabil gelecekle ilgili hayal kurmaya devam eder. Kültürün zafer resimleri gücünün önüne geçer. Gururlu, sağlam, güçlü ve yenilmezdir. Her şeye hazırdır. Doğanın bütün güçlerine karşı meydan okur. Hayatı sürekli bir kültür mücadelesi olarak görür ve öyle kabul eder.
Sayfa 59 - J. Linnankoski'nin "Sonsuz Mücadele" oyunundan bahsediyor.Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.