"Bir insan sahiden de kendisine bakarak Allah’ın varlığını görebilir. Örneğin, Descartes’ın Allah’a inanma yolu da bu olmuştur, Descartes çok kısa bir özetle; “Etrafımdaki şeyler gerçek mi değil mi emin olamıyorum, fakat ben bütün bunları düşüneiliyorum, düşünebilmem sayesinde de ‘ben’ olduğumu hissedebiliyorum, yani düşünüyorum o halde “var”ım. Peki ben var olabildiysem ve bunları düşünebiliyorsam, hatta bir de sonsuzluk ve mükemmellik gibi aslında bilmemin mümkün bile olmadığı şeyleri de düşünebiliyorsam, bu fikirleri birisi benim zihnime önceden yerleştirmiş olmalı, bu varlığın bir kaynağı olmalı” şeklinde bir mantık örgüsüyle Tanrı inancına ulaşır."
Sayfa 283
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.