Kemal Tahir'in 1952 yılında tefrika olarak 1956 yılında ise kitap olarak yayımladığı, ''Esir Şehir'' üçlemesinin ilk kitabı. Kitap, Kemal Tahir'in okuduğum ilk eseri oldu ve kesinlikle fazlasıyla tatmin ettiğini söyleyebilirim. Bu zamana kadar Kemal Tahir'in herhangi bir romanını okumadığıma gerçekten üzüldüm ve serinin devamını ,hemen olmasa bile, gerçekten tamamlama ihtiyacım olduğunu hissediyorum. Kitaba gelecek olursak kitabın isminden de malum olduğu üzere roman bir ''esir şehir''de geçiyor. Bu esir şehir belki de milletçe en acınası olduğumuz zamanlar olan Mütakere yıllarının İstanbul'u. O İstanbul ki bir millet her şeyini kaybederken teslim olmuş ve teslim olmaktan başka çaresi olmadığını düşünen bir insanlar güruhu. Tıpkı Tevfik Fikret'in ''Sis'' şiirindeki İstanbul. Tıpkı Yakup Kadri'nin İstanbul'u Tanrı tarafından yaptıklarından dolayı yeryüzünden sildiği ve bu ismi İstanbul'a yakıştırdığı ''Sodom ve Gomore''si. Yani tam bir çözülüş ve çöküş devri. At izinin it izine karıştığı, ''Ali Kemal'' gibi şahsiyetlerin İngiliz mandasını kabul edilmesi gerektiğini ''Peyam Sabah'' gazetesinde ısrarla halka bildirdiği, subayların ve zengin kişilerin konumlarını korumak için İtilaf güçleriyle haşır neşir olduğu bir çağ. Romanda anlatılanlar uzun yıllar yurt dışında muhtelif başkentlerde elçilik görevinde bulunmuş bir Paşa oğlu olan Kâmil Bey'in gözünden anlatılır. Biz okuyucu olarak Kâmil Bey'in geçirdiği değişimi ve dönem içerisinde olan olayların Kâmil Bey ve İstanbul halkı üzerindeki etkisini okuruz 450 sayfa boyunca. Dediğim gibi bu kitap yazarın ilk okuduğum kitabı yine de yazarın edebî yönüne de değinmek isterim. Kemal Tahir, Peyami Safa kadar başarılı psikolojik çözümlemeler yapmaz. Yaşar Kemal kadar şiirsel bir üslupla çok başarılı betimlemeriyle destânsı bir konu anlatmaz. Tanpınar, Abdülhâk Şinasi gibi üslûp mükemmeli değildir. Fakat onda çoğu yazardan başarılı gözlem yeteneği vardır. Onun hemen her romanında (Köy romanları hariç) tarihin belli dönemleri vardır. İşte bu dönemlerde karşıt unsurları, koşullarıyla beraber taraf tutmaksızın verir. Yani bir kahramanın altı boş kötü veya iyi özelliği yoktur. Bu açıdan onun ''Nehir roman''ları dönemin şartlarını sosyolojik çözümleriyle beraber sunması ve bu anlatımı merak ögesiyle beraber sunması onu asıl başarılı yapan yöndür. Kemal Tahir, sosyalisttir fakat bu durum onun vatanseverliğini elinden almamıştır. Zira bu sosyalizm o dönemde komünizm etkisiyle kendinden öncekini yok etmek üzerine kurulmuştur. Bu düşünce Kemal Tahir'de yok hem de Nazım Hikmet vasıtasıyla komünizme meyletse de. Burada Nazım Hikmet'in vatansever olmadığını söylemiyorum. Komünizmin her türlü milliyetçiliği yok etmesi temel ilkelerinden olduğunu belirtmek istiyorum. Komünizm ne kendinden önceki inancı(din) tanır, ne kendinden önceki tarihi tanır ne de kendinden önceki kültürü tanır. İşte Kemal Tahir'in zeki olması burada. Ona göre sosyalizm elbette lazım. Fakat hiçbir ideoloji olduğu gibi kabul edilemez. Her milletin bir sosyalist gelişimi vardır. Örneğin Batı'da insanlar; ruhban, aristokrat, burjuva ve köylü olarak ayrılır. Bu durum bizim milletimiz için söz konusu değildir. Dolayısıyla bizim geçmişimizi reddetmemize gerek yoktur. Aksine biz özümüze dönmeliyiz der. Sırf bunun için Kemal Tahir kendi tarihsel çizgisinden çıkarak (Meşrutiyetten başlayan, Cumhuriyet'e giden) roman serilerine ara vererek ''Devlet Ana'' isimli Osmanlı'nın kuruluş dönemi romanını yazmıştır. İşte bu gibi tarafsızlığı ve akılcı tutumu görünce gerçekten Kemal Tahir'in her kitabının okunması gerektiğini düşünüyorum. Ve kitabı herkese tavsiye ediyorum.

Esir Şehrin İnsanlarıKemal Tahir · Ketebe Yayınları · 202210,2bin okunma

·

224 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Betül

@genciesrarr ·

13 Mart 05:42

Müthiş 🤌🏻 özlemişiz, ellerinize sağlık 🌻

RhnD

@ErhanDinc26 ·

13 Mart 20:06

Çok teşekkür ederim😊 okumanızdan şeref duydum

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.