Tek bir şansım olsa gecmise dönmek isterdim. Çok çok gecmise, cocukluguma. Sokak ortasında avaz avaz aglamak isterdim. Sonra düştüğümde annem gelip kucağına alsın isterdim. Sabahları annem uyandırsın isterdim. Okula gitmek icin hazırlasın beni. Kahvaltı yapacağım dedigimde en sevdiğim çikolatalardan verecegim yersen diye tehdit etsin. Sonra cebime harçlığımı koyup, koşa koşa okula gideyim. O zamanlar da büyümek isterdim hep, ama büyüdükçe anladım ki buyumek hiç de iyi degil. Gizli gizli ağlıyorsun mesela. Sonra kime yaslanmaya kalksan sırtında binlerce bicak izi. Sonra büyüdükçe susuyorsun, icine atiyorsun her şeyi. Her gece yastığa akıyor gözyaşların. Oysa cocukken ne ağlardım bağıra bağıra. Annem gelsin de bağrına bassın tüm yaralarım iyi olsun diye. Ama simdi üzgünüm anne. Bağrına bassan da geçmiyor yaralarım. Durduk yere kanıyor durduramıyorum artik.
·
15 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.