Hepimiz birşeyler bekliyoruz ,
Sevmeyi, sevilmeyi...
Mutlu olmayı, birşeylerin sahibi olmayı,
Fark edilmeyi, iyileşmeyi, anlaşılmayı,
Bazen hakettiklerimizi, bazen uzaktaki
Birini, bazen hayallerimizdeki meçhul kişiyi
Umut kırıntılarına tutunup, kırık kanatlar ile uçmayı... Bazende kelebeğin yarını beklemesi gibi umutsuzca bekliyoruz birşeyleri sonra ne mi oluyor; Hayaller gökyüzüne, hayatlar yeryüzüne gömülüyor,
Ve yemyeşil bir dal kırılıyor, insanın gönlünde
Sonra hiçbir rüzgar ilgilendirmez artık, olanı
Olmayanı, olmakta olanı... Adı yaşamak hayat işte ...!