Sternberg (2005) iki tip motivasyondan bahseder: başarı motivasyonu ve yeterlik motivasyonu.
Başarı için motive olanlar kendilerini zorlamayı sever ve risk alırlar. Ayrıca bir görevin kendileri için ne kadar zor olabileceği ile ilgili de bir kestirimde bulunurlar. Aynı zamanda, görevi iyi ya da kötü yapmanın kendileri için ne kadar önemli olabileceğine, bundan ne kadar zevk aldıklarına ve gelecekteki hedeflerinde ne gibi bir rol oynaya bileceğine göre değerlendirirler. "Yapabilir miyim?" ve "Yapmak istiyor muyum?" sorularının her ikisine de yanıt "evet" ise, yanıtlayanın göreve katılmak için motive olması muhtemeldir.
Yeterlik motivasyonu ise kişinin bir problemi çözüp çözemeyeceğine olan inancı ile ilişkilidir. Kişinin kendine olan inancı ise hem içsel hem de dışsal motivasyon kaynaklarından etkilenebilmektedir. Sternberg'e göre (2005), motivasyon üst bilişsel becerileri harekete geçirir, onlar da öğrenme ve düşünme becerilerini tetikler ve üst bilişsel becerilere tekrardan bir geribildirim sağlamış olurlar. Bu arada öğrenme ve düşünme aracılığıyla elde edilen bilgi de gelecekte tekrar kullanılmak üzere gelişerek çoğalır. Bu döngü, kişinin belirli bir alanda yeteneklerini geliştirerek o alanda zamanla uzmanlaşmasını sağlar.
Destek YayıneviKitabı okudu
·
38 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.