1- İki şeye adres sormam: Doğru kimden gelirse gelsin doğrudur, yanlış da kimden gelirse gelsin yanlıştır…
2- İki kişinin kimliğine bakmam: Zalim kim olursa olsun karşısında, mazlum da kim olursa olsun yanındayım…
3- Gereken durumlarda zihin dünyamdaki yanlış olduğuna inandığım bilgi yığınlarını doğrularla değiştirmekten gocunmam. Zira köhneleşmiş fikirler son kullanım tarihi geçmiş ilaçlara benzer. Kaldı ki ben fikirlerimin kölesi değil efendisiyim…
4- Doğru bildiklerimi söylerim ama bunların yegâne ve mutlak doğrular olduğunu iddia etme densizliğinden imtina ederim. Çünkü inanırım ki bilmek haddini bilmekle başlar…
5- Doğru bildiğim konularda konuşmayı görev, bilmediğim konularda ise ahkâm kesmek yerine öğrenmeyi erdem kabul ederim. Muhatabıma fikir dayatmasında bulunmayı ise ukalâlık olarak değerlendiririm!
-adem doğantemur-