Dengenin İronisi
Denge. Sözlük anlamıyla devrilmeden durma hâli. Dengeyi kaybetmemekse modern insanın en büyük arzularından yalnızca biri. İronisi burada başlıyor. Anlam arayışından ibaret olan yaşamda anlamı bulmanın ve korumanın yolunun dengeden geçtiğini sanmak. Kendi derinlerine inmemişler için bu yanılgıya düşmek kaçınılmaz. Yalnızca acılar vasıtasıyla varılan o derine inmişler içinse denge hâli kaçınılması gereken bir şey. Çünkü hisler içinde yalnızca acı, insanın teknesini yüzdürebileceği, onu denize taşıyacak suyu tükenmez bir nehir gibidir. Kendini gerçekleştirmenin, nihai anlama erişmenin, büyümenin ve nicesinin yolu düzlük değil bol virajlıdır. Trajedi, keder ve türlü talihsizlikler. Hepsi bizi denge halinden kopardığı oranda kendimize yaklaştırır. Acı hayatı eklemler ama bununla kalmaz, bizi bize de eklemler. Kendi içine yürümenin getirdiği muazzam dönüşüm devrilmekle mümkün olur. Bize kalansa acıdan kaçmamızı haykıran seslere kulağımızı kapatıp devrilme cesareti göstermektir.
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.