Karardı her zaman aydınlık bildiği yol
Tepe yolunda sivri bir gölge yükseldi ve Toscha irkildi. Bu seferki bildiği bir tehlike değildi. Her bir yanından gölgeler seğirdi. Karardı her zaman aydınlık bildiği yol. Kara bir şekil kara bir ağacın arkasından kara tırnaklarla kazınmış kara bileklerini uzattı ve uzattı kara dilini.
"Melia'nın Toscha'sı Melia'nın ışığı Toscha! Geçtiğin yolda hakkım var. Sen beni bilmiyorsun! Ben seni bilmiyor değilim." dedi Kara Gölge.
"Gölgelerden seslenen de kim?" diye seslendi Toscha. Cevap alıp alamayacağından emin değildi. Atlet sermeyle arasındaki bir engel mi yoksa yalnız bir yolcu muydu karşısındaki?
"Serdiğin atletleri neden serdiğini biliyor musun? Sola'nın selefi, onun da selefi bu tepelerde hangi günahı işledi biliyor musun? Bu topraklara bir kez daha yayılan bu kara leke. Durdurulmazsa serilmekle bitmeyecek serilmekle durulmayacak çığın mırıltısını duyuyor musun?" dedi Kara Gölge, hiç de konuşuyor gibi gözükmeyen gölgeden ağzıyla.
Devamını oku:
blog.mucahitugur.com/73-leke-tutmaz-...
·
2 artı 1'leme
·299 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.