Gerçeği söylemek gerekirse, bu nihai berraklığa sadece hayal kurarken ulaştım: Uykum kaçınca, bir geçiş süreci yaşamadan, kendimi yeniden uyanıklık halinin bulanık kayıtsızlığında buldum.
Odasız pencerede avâre kalmıştı bir yansıma
Ve karanlıkta dalmıştım uykuya.
Düşlerimin derinliğinde kendimi buldum.
Ve bu aydınlık bulandırdı düşümün tenhâlığını.
Bu ayıklık yeni bir hatâm mıydı acaba?