İnsanın tek gerçek özgürlüğü yalnızlığıdır. Ve yalnızlığı
küçük düşürense bağımlılıklardır. Aşklar, alkol, nikotin,
ahlaki değerler, uyuşturucular... Hepsi de birer pranga
olabilir her an, insanın ayağına. Zevk veren prangalar.
Ortak özellikleri, varlıklarının verdikleri zevkin uzun bir
süre sonra hissedilememesi, yokluklarının ise derhal
kalpte bir ağrı yaratmasıdır. Bağımlı insan atlı karıncaya
binmiş gibidir. Ne bir varış noktası, ne de bir ilerleme
vardır hayatında. Herkes ilk başladığı yerde, midesi
kaldırana kadar döner durur... İnsanın kendisiyle
mücadelesi, bağımlılıklarını yok etmesiyle başlar. Yıllarca
uğraştım hepsinden vazgeçmek için. Yıllarca teker teker
vücudumu ve beynimi kaplayan bu kabukları soydum.
Ama her erken koparılmış kabuk gibi kaldı zihnimde.
İnsanı hayvan yapan bağımlılıklardan tamamen
kurtulmanın tek yolunun ölmek olduğunu çok geç de olsa
anladım. Kayra'yla aramızdaki fark bu. O diretti hepsini
buharlaştırabileceği konusunda...