Öz çekimin kpss sorularına konu olduğu ve filtre programlarının bu kadar gelişmediği zamanlarda doğru ışık ve doğru açı vardı.. Onlarında bir doğruluğu kalmadı pek.
Ekranlarda bebeksi suratımızla mutlu olduktan sonra yıllar yılı dost bildiğimiz aynalara düşman olmaya başlıyoruz. Sonra aman yüzümdeki çizgiler, göz altındaki mor halkalar derken hepsini silip süpürüyoruz. Estetik olaylarına girmiyorum bile.. Neyse Cahit Sıtkı’nın -hangi resmime baksam ben değilim- dediği noktaya gelmemek için doğru ışıkta dopdoğru kendimizle kalalım..
İyi Geceler..